Przegląd komputerów z lat 80-tych
Komputery domowe, w przeciwieństwie do tak zwanych komputerów osobistych, których celem była głównie praca biurowa, były przeznaczone do zadań stricte domowych, a konkretnie związanych z multimediami, rozrywką i grami komputerowymi. W porównaniu z komputerami osobistymi miały one nieco uproszczoną budowę, ale za to całkiem przyzwoity dostęp do multimediów.
Typowe cechy komputerów domowych
Do typowych cech komputerów domowych w latach 80-tych należał: mikroprocesor niższej klasy niż w komputerach osobistych, klawiatura zintegrowana z jednostką centralną, uboga pamięć, brak dysku twardego- standardowo stosowano natomiast magnetofon kasetowy lub cartridge, później dyskietki. Komputer domowy nie wymagał podłączenia do specjalnego monitora, wystarczający był tutaj telewizor. Jak na owe czasy możliwości graficzne i dźwiękowe komputerów były zupełnie zadowalające.
Trzy generacje komputerów domowych
Ze względu na ilość bitów można dokonać rozróżnienia na komputery 8-bitowe, takie jak np. ZX Spectrum, 8-bitowe Atari czy Commodore 64. Kolejną grupę stanowią niezwykle popularne w latach 80-tych komputery 16-bitowe, takie jak Amiga 500 i Atari ST. Kolejna generacja komputerów pojawiła się już w latach 90-tych i były to 32-bitowe Amiga 1200 i Atari Falcon. Niektóre komputery były produkowane z konkretnym przeznaczeniem do gier, w formie konsoli, jak choćby Amiga CD32 i Atari XE Game System. Po rozbudowaniu takie konsole mogły jednak pełnić rolę normalnego komputera domowego.
Schyłek komputerów domowych
Za schyłek komputerów domowych uznaje się początek lat 90-tych, kiedy to triumfy popularności zaczęły święcić komputery personalne PC firmy IBM, doprowadziło to do wycofania się z rynku firmy Atari w roku 1993, za którą rok później podążyła Commodore. Wydawało się to oczywiste, gdyż nowe PC posiadały procesor 80486, były znacznie tańsze i dostatecznie szybkie dla gier 3D.
Komputer domowy w latach 80-tych Grafika komputera Commodore 64
Comments are currently closed.